yaşadıklarımız ne kadar garip. hem senin için, hem de benim için. ne kadar zaman geçmişti üstünden sayabildin mi? ben sayamadım o kadar çok oldu ki kaçtı ucu, takip edemedim.
çok uzundu.. sabah akşam ağladığım, düşündüğüm, kendi kendime konuştuğum zamanlar çok uzundu.
yorucuydu.
yıpratıcıydı.
boşluktu.
hiçlikti.
ama işte bugün karşımdaydın. oturduğum masada sen de vardın. bana doğru eğildin, ben de sana doğru yükseldim. küçük bir temas sadece. ardından "merhaba". bütün duyularımın iflas ettiği, algımın kapandığı, dizlerimin çözüldüğü herkesin merakla baktığı an. benim için kötü zamanları unutturucak kadar uzun, bakıldığında birkaç saniye kadar kısa.
her ne kadar sadece bana acı vermek için gelmiş olsan da teşekkür ederim. eskisi gibi konuşup eskisi gibi kolumu sıkıp bana yaşadığımı hatırlattığın için teşekkür ederim.
bir daha seni görmek istemiyorum!
m.z
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder