sevgili canım en yakın arkadaşlarım.
evet kızdım.. çok kızdım..
ama şimdi geçti düşündüm ve dedim ki neden kızıyorum?
benle konuşamıyorlar diye neden onlara kızıyorum?
herkes her şeyi anlatamayabilir. napalım yani ben en yakın olamıyorum diye niye sinirleniyorum? en son öğreniyorum ve bazen hiç öğrenemiyorum diye kızmama ne gerek var? gerek yok.
bundan sonra bana ne isterseniz onu söyleyin hatta söylemeyin.
isterseniz çağırmayın isterseniz çağırın ne isterseniz onu yapın kızmamaya karar verdim.
ben artık kızmıyorum..
kızmıyorum..
hiç de kızmadım ki.
not:
kızmıyorum.
m.z
hiç belli olmuyor ama :) "anger management" diye bir film vardı ya hani. dışavurmalıymış bir şekilde insan öfkesini.
YanıtlaSil