KENDİMLE ilgili söylemem gereken bazı şeyler var...
-En sevdiğim şeylerden bile sıkılan bir yapım var.Sorsanız "şunu seviyor musun" diye "ohooo hem de nasıl cok severim" falan derim, o zaman "hadi gel şöyle böyle yapalım" deseniz, "tamam" derim belki hevesle, ama daha yarısına gelmeden kalkar giderim.Ama sevmiyor muyum? çok seviyorum o ayrı.
-Her zaman aynı mekanda bulunmak beni yoruyor, bi yerde hiç kalkmadan uzun süre oturamam.Kalkıp, dolanmam gerek.Siz ve arkadaşlarınızla olduğum bi ortamdaysam bana dikkat edin, çeşitli bahaneler uydurup yerimde durmadığımı fark ediceksiniz.Aa ben bi su alıyım, tuvalete gitmem gerek, montumun cebinde telefonum kalmış, ay galiba şu içerdeki dolaptan babannemlerde de var, kapı mı çaldı ben gidip bakarım kimmiş o, banyonun ışığı açık mı kalmış ne ben kapatıyım bi onu...Buna benzer bir çok bahane.
-Bazen beynimden aynı anda o kadar çok şey geçiyor ki, kimseyi duymuyorum hepsini yakalamaya çalışmaktan.Bu beni çok fazla yoruyor,uyurken bile düşünmeyi bırakmıyorum, nolursa olsun durmak bilmiyor beynim.Bişey söylediğinizde koyun gibi yüzünüze bakıyorsam muhtemelen sizi duymamışım ya da dinleyememişim demektir.Ama vallahi isteyerek olmuyor, elimde olan bişey değil, kötü bir niyetim yok aslında her söylediğinizi duymak istiyorum.
Bİ DE...
-Doğuştan gelen bi hiperaktivitem var, genlerden olduğunu biliyorum babam sağolsun.Ama eğer onu tanısanız bana şükrederdiniz.O yavrum geldi 50 yaşına hala yerinde duramıyor, hem de benden çok daha aktif.İyidir ama çok yoruluyo biliyorum.
-Bunu bilen çok nadirdir burda paylaşıcam ama.Sanırım 3-4 yaşlarımdayken, ibrahim tatlıses'in nankör kedi isimli şarkısını söyleyip, masanın üstünde dans ediyormuşum.Ben hatırlayamıyorum ama yaptığıma eminim.
Hatta 6 yaşındayken "şu fıratın suyu akar derindir ooyy.." şeklinde olan güzide türkümüzü de söylediğim bir kayıt var hala elimizde.Ama napıyım çok hüzünlü bir türküydü, içleriniyordum onu söylerken..
-İlk okuduğum şiir sekiz yaşındayken Orhan veli'nin "bir garip orhan veli" şiiriydi, portmantonun yanına oturup türkü şeklinde söylediğimi hatırlıyorum.Evet çocukken çok duygusal bi çocuk olduğumu ben de düşünmüyor değilim..
VEE...
-Alkol aldığımda çok tehlikeli olabiliyorum dikkatli olun, uyarıyorum.
-Biri bana bağırdığı veya kızarak konuştuğu zaman ağlamaya başlıyorum.Ama öcümü de çok fena alırım haberiniz olsun.
-Dünya üzerindeki en çok yemek seçen insan olmaya adayım.Tuz bağımlısıyım,limona bayılırım, her hafta midye yemessem içim acır.Wafflesız bi dünya düşünemiyorum bile.Dana jambon bebeğimsin.
-Gamzeli erkeklere tapıyorum, bize allahın bir lütfu onlar, bunda şüphem yok.
-Hala boyumun uzayabileceğine inanıyorum.Evet bu en büyük itiraf.
SON olarak...
Ne kadar anlatsam da kendimi bitmez, öyle bi aklıma geldi, hadi dedim yazıyım, yine birbirine karıştı hepsi ama diyorum size çok fazla şey düşünüyorum bir arada zeka meselesi :)
g.a
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder