Bugün y.e. dersi hic dinlemedi hep salıncaklara baktı.Çişim var deyip salıncaklara kaçtı, olucak iş miydi bu? Hiç cevap vermedi sorduğum sorulara, sonra canını acıttılar tabi.Çünkü öğrenmesi,dinlemesi gerekliydi.Çok ağladı kollarını uzattı hep sarılıyım diye.Ben de onla birlikte ağladım ama sarılmadım alışmasın diye.Sonra hep yapardı aynı şeyi.Çok ağladı o, ben de karşısında ağladım çaresizce.Ders bitince sarıldım dayanamadım, mendille sildim, gözlerini burnunu.Ama yine de bi sure susmadı.
Ölü gibi çıktım odadan, kendime kendime dükkanlara bakındım, bi adet alıcak güzel birşey bulamadım.Hiçbişey.Sıfır.Bu iyi olmadığımı gösterir aslında.
Sonunda, topuklu ayakkabı şeklinde bi hoparlör aldım.
Şuan onda cranberries - ode to my family çalıyor.Sanırım 135472. kez.
Küçükken playstationda tarzan'ın oyununu oynarken müzik setinde hep bi şarkıyı açardım.O yüzden ne zaman dinlesem aklıma, ordan burdan zıplayan atlayan tarzan geliyor.
Ne günlermiş.
g.a
dipnot:kendi yazısını silen bir gerizekalı olarak buraya yeniden yazmam gerekti.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder