8 Ekim 2011 Cumartesi

someone like you



bunların hepsi bir sona ulaşıcak nasıl olsa. ben istesem de istemesem de. ama umulmadık zamanda vurulup, seni birilerine benzetmek sonra arkandan koşmak zorunda kalıyorum. sevmem sokağın ortasında elimde onlarca eşyayla koşmayı. olabiliyor böyle tesadüfler ama olmamasını diliyorum. her gün "bugün normal bir gün olsun lütfen" diye umarak çıkıyorum evden ama hergün şanslı olamıyorum. olsun kaydettiğim gelişme takdir edilmeli. kimin tarafından?
m.z

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder