düşünüyorum ve "iyiyim" diyorum. düşünüyorum ve "bok gibiyim" diyorum. düşünüyorum ve "düzelicem" diyorum. sadece bir rüyayla kocaman haftanın, 7 günün, 168 saatin, 10080 dakikanın, 604800 saniyenin senle geçmesine son vericem diyorum. kafamda senle yaşamak yerine önemli şeyleri yerleştirmek istiyorum oraya. her anıyı söküp atıcam diyorum kendime her defasında.
milyonlarca küçük iğneyi vücudumun her noktasına batırıyorlarmış gibi hissettiğim sabahlar yataktan bile çıkamıyorum. sabah uyanıp panjurları kapatıyorum ve uyumaya devam ediyorum öğlen uyanıp kendi kendimi çıldırtıyorum düşünerek ve tekrar uyuyorum uyanıp ağlıyorum ve yine uyuyorum. buna neden olan tek şey rüyalar.. rüya insanın aklını karıştırıyo. gerçek olanın hangisi olduğunu anladığın andaki bunaltı.. baskı.. üzüntü.. yaşamayı ve alışmayı zorlaştırmaktan başka bir işe yaramıyor. senin olduğun rüyalar beni mutlu etmiyor artık. seni görmemek için yapabileceklerimi yapmaya çalışıyorum aklıma getirmiyorum seni hiç ve işe de yarıyo, yani yarıyodu. düne kadar yarıyodu. artık değil. dün kafamdan atmaya çalıştığım, gerilere itip unutmaya çalıştığım hayali öylece aynen istediğim şekliyle gördüm. her şeyin düzeldiğini düşünürken de uyandım ve gidip panjuru kapadım.. sıkıldım artık ben. tamam şimdi bitti dediğimde yeniden ortaya çıkıyosun, sıkıldım ben bundan. düşünmemek işe yaramadı işte. özledim seni çok özledim çok özledim çok özledim!!!!!!
pizza yediğimiz günü hatırladın mı küçük çocukların parası olmadığı için nerdeyse ağlıyodum ve sen de gidip onlara yemek aldın sonra da "seni hiç bir şeyin üzmesine izin vermem tek istediğim mutlu olman" dedin. ben de gülümsedim ve içimden "seni seviyorum" dedim. ama belki de dışımdan söylemeliydim.
m.z
vaaay arkadaş
YanıtlaSilbegendim bunu.anonimim ama adım g.a.