Kir.

Bana ihtiyacı yok, aslında kimsenin bana ihtiyacı yok. bütün o mobilyalar, otobüs durakları bensiz de idare ediyolar. Belki başka eller beni özlüyodur ama baskalarının elini tutuyolar. Muhtemelen.
Eğer toprakla fazla haşır neşir olursam bacaklarım pis olur. belki tek ihtiyacım olan üzerinde wile e coyote'ın olduğu bi mendildi? belki de tek ihtiyacım olan iyi bi bakımdı.
Hayat 'i always get what i want' diyen küçük şımarık bi kızın suratına inan tokat olabilir olsa olsa. Yani ben öyle diyorum.
Eve doğru yürüdüğüm yolu seviyorum. Bu gece ıslanmadım. "Ya da ben öyle sanıyorum."
O kadar şımarık cümle gördüm. Ama bi tanesi her zaman çok sürtüktü.
"O da beni seviyo" cümlesindeki şımarıklık hiçbir cumlede yok. Hep kıskanmışımdır.
Bazı anların özel olmasının nedeni ilk olması değil, onunla olmasıdır. Yada çoğu zaman benimle.
Ne diyodum,
A evet, bana ihtiyacı yok. Bu gökdelenlerin ya da ağacı'mın. Ama tek bi hareketi bile gözlerimin ışıldamasına yetiyo.
Şımarık cümleler kurmak istiyorum, her zamanki şımarık halimi rafa kaldırıp.
Gökyüzümü ona verirsem belki oraya bi ev yapar?
Kolay mı?
Değil.

g.a