dün yeniden kocaman tişört, kafama kadar çekilden çorap, mcdonaldsdan sipariş edilen 5jumbo boy patates ve ağlamalı film ayrılmazlarını bir araya getirmiştim kiiii bugün bi şey oldu. bugün bi şey oldu ve ben bunların hepsini tekrar dolapların ve rafların en derinlerine ittim. bugün benim karnımda kelebekler uçuşuyor. aslında bu kibar bi söyleyiş bende gerşekleşen tam olarak kertenkelelerin tenyaların boğazımdan dışarı çıkmak istemesi gibi mide bulandırıcı bi duygu. karnımda kelebekler falan uçuşmuyor yani. ama yine de heycanlı bi duygu işte. uzun zamandır kimsenin elimi tutmasından bu kadar hoşlanmamıştım. kimsenin kolunu çürütmeye casaret edememiştim(gül bahçesi) ve yine çok uzun zamandır bu kadar gülmemiştim. çünkü böyle bi durumu hiç düşünmemiştim. biliyorum ki işler bi şekilde ters gidicek ve ben ya üzücem ya da üzülücem. ama olsun ben bugün çoook uzun zaman sonra mutlu olan insanım. karnımda tenyalar dolaşıyor! sözlerim yetmiyo diil de artık kullanmıyor gibiyim. yapacak çok şey var ama sadece izliyorum. artık kimseye muhtaç değilim ne de olsa herkes nasıl iyileştiyse ben de öyle iyileşiyorum. bunun için çok denemem gerekti belki ama oldu işte. kimse kimseye muhtaç değil. hele biz birbirimize. HİÇ!
m.z
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder